Աշնան հրդեհն է գալարվում

Աշնան հրդեհն է գալարվում

Աշնան հրդեհն է գալարվում
Ձորալանջերն ի վար։
Ո՛չ մեռնելու ուժ է ճարում,
Ո՛չ փրկության հնար —
Ու դողում է հասակով մեկ
Մանկությունս վայրի,
Վախենում է՝ հրդեհի մեջ
Ցնցոտիներն այրի։

2019-2020 Ուսումնական պլան

Դասացուցակ
Ժամատախտակ 
Միջին դպրոցի կայք
Ընտրության գործունեություն -Սեղանի թենիս
Մարզական ակումբ – Սեղանի թենիս
Լրացուցիչ կրթություն դպրոցում – չկա
Լրացուցիչ կրթություն դպրոցից դուրս -կարատ, ֆուտբոլ, Թումո
Շուրջտարյա նախագծեր – ֆլեշմոբեր, թարգմանչական նախագծեր
Տնային աշխատանք – բոլորը

Պատմություն Թարգմանություն ֆրանսիայի խորհրդանիշները

 

Ֆրանսիայի դրոշ – Ֆրանսիայի ազգային խորհրդանիշն է ՝ Արվեստի համաձայն: 1958 թվականի հոկտեմբերի 4-ի Ֆրանսիայի Սահմանադրության 2-ը: Ֆրանսիայի Հանրապետության ազգային դրոշը ուղղանկյուն վահանակ է, որը բաղկացած է նույն չափի երեք ուղղահայաց շերտերից: Բևեռը ունի կապույտ շերտ, որին հաջորդում է սպիտակ շերտ, իսկ հետո `կարմիր ժապավեն: Կողմերը իրար համապատասխանում են երկու-երեք մասշտաբով:

Ֆրանսիայի դրոշ. Նկարագրություն և նշանակություն Այնպիսի տարբերակում, ինչպիսին այժմ մենք գիտենք, Ֆրանսիայի դրոշը հաստատվել է հազար յոթ0 հարյուր իննսուներորդ չորրորդում:

Ֆրանսիայի դրոշի պատմությունը սկսվեց 496 թվականից, երբ ֆրանկյան թագավոր Կլովիս I- ը ընդունեց քրիստոնեությունը և նրա սպիտակ շորը փոխեց կապույտ `խորհրդանիշ Սուրբ Մարտինի, որը համարվում էր Ֆրանսիայի հովանավոր սուրբը: Տուր Մարտինի եպիսկոպոսը, որն ապրում էր 4 ս. և այնուհետև սուրբ հայտարարեց, ըստ առասպելի, երբ մի անգամ ճանապարհի վրա հանդիպել է փորոտ մուրացկանին, նա սուրով կտրեց և նրան տվեց իր կապույտ թիկնոցի կեսը: Երկար ժամանակ ֆրանկները կապույտ դրոշի տեսքով ունեին դրոշակ, որը ամրացված էր խաչի վրա կարմիր լարիով:

1944-ի վերջին Ֆրանսիան (հակահիտլերյան կոալիցիայի և Դիմադրության շարժման ուժերի գործողությունների արդյունքում) ազատագրվեց: Եռագույնը դարձավ պետական ​​և ազգային դրոշ, և 1953-ին պաշտոնապես հաստատվեց 1929-ի մոդելի փոփոխված զինանշանը: Հետևաբար, Մարիաննայի կերպարին զուգահեռ, բանախոսի փունջը համարվում է Ֆրանսիայի խորհրդանիշը, նրա հանրապետական ​​համակարգը: Կաղնու և ձիթապտղի ճյուղերը կապույտ օվալի վրա, արժանապատվության և փառքի խորհրդանիշ են: Ֆրանսերենում գրված է. «Ազատություն. Եղբայրություն. Հավասարություն»:

Հաճախ հաճախ ֆրանսիական դրոշի գույների սիմվոլիզմը կապված է այս նշանառության հետ `կապույտ – ազատություն, սպիտակ – հավասարություն, կարմիր – եղբայրություն: Վահանը շրջապատված է 1871-ի «Պատվո լեգեոնի» մոդելի շղթայով: Լատինական մոնոգրամները շղթայի ներքևի մասում գտնվող կրկնակի ծաղկեպսակի կենտրոնում «Ֆրանսիայի հանրապետություն» անվանման սկզբնատառերն են: Ինքնին պատվերով, Մարիաննայի պրոֆիլի շուրջ, տեղադրված է «Ֆրանսիայի հանրապետություն. 1870» մակագրությունը: Վերջին ցուցանիշը միապետության վերջնական լուծարման և Ֆրանսիայում երրորդ հանրապետության հռչակման ամսաթիվն է: Խորհրդանշանի ոսկե և կապույտ գույները ցույց են տալիս ազգային խորհրդանիշների որոշակի շարունակականություն `թագավորական, նապոլեոնյան և հանրապետական ​​ժամանակաշրջաններ:

Ավելին Ֆրանսիայի դրոշի վրա.
Ֆրանսիայի դրոշ. Նկարագրություն և նշանակություն
Ֆրանսիայի դրոշ. Ծագման և ձևավորման պատմություն

Ֆրանսիայի զինանշանը
Ժամանակակից Ֆրանսիան չունի իր հաստատված զինանշանը:

Այս փաստը, իհարկե, չի նշանակում, որ եվրոպական խոշորագույն տերություններից մեկը ինքնիշխանություն չունի: Եթե ​​ֆրանսիացուն հարցնեք ազգային խորհրդանիշի մասին, ապա, մի փոքր մտածելով, նա կհիշի Ֆրանսիան մարմնավորող խորհրդանշական կին կերպարը ՝ Մարիաննային: Նման պատկերն առաջին անգամ հայտնվեց ֆրանսիական հեղափոխության տարիներին, և այսօր այն հաճախ օգտագործվում է տարբեր պաշտոնական փաստաթղթերի պաշտոնական կնիքների փոխարեն: Բայց, այնուամենայնիվ, ավելի ճիշտ է Մարիաննան անվանել ազգային խորհրդանիշ, այլ ոչ թե զինանշան: Ֆրանսիացիները հպարտորեն հրաժարվեցին հերալդիկ զինանշանից, երբ երկրում քանդվում էր միապետական ​​իշխանություն և ստեղծվում էր հանրապետություն:

Ֆրանսիայի պատմության մեջ քաղաքական համակարգի փոփոխությունը տեղի է ունեցել մեկից ավելի անգամ, հետևաբար, դժվար չէ հասկանալ, թե ինչու են մարդիկ, ովքեր այսօր հարգում են հեղափոխական ավանդույթներն ու հանրապետական ​​ազատությունները, չեն ցանկանում ցանկանալ ընդունել պետական ​​պետական ​​զինանշանը: Այնուամենայնիվ, սխալ կլիներ մտածել, որ ֆրանսիական հերալդը շարունակում է մնալ միայն անցյալի բանը:

Ֆրանսիայի զինանշան. Նկարագրություն և նշանակություն Հանրապետական ​​տարբեր խորհրդանիշների հետ մեկտեղ կարելի է տեսնել նաև Ֆրանսիայի այսպես կոչված Մեծ զինանշանը, որը միավորում է հեռավոր միջնադարից ժառանգած բոլոր Ֆրանսիայի նահանգների և տարածքների զինանշանները: Հին ֆրանսիական սիմվոլիզմը մեծապես ազդվեց երկրում տիրող քրիստոնեական կրոնի վրա:

Ֆրանսիայի ներկայիս զինանշանը 1953-ից հետո դարձավ Ֆրանսիայի խորհրդանիշ, չնայած այն չունի որևէ իրավական կարգավիճակ որպես պաշտոնական զինանշան:

Ֆրանսիայի զինանշանի զինանշանը բաղկացած է.
– Pelts ՝ առյուծի գլխով և «ՌԴ» մոնոգրամով, որը նշանակում է Republique Francaise (Ֆրանսիայի Հանրապետություն);
– Ձիթապտղի ճյուղերը, որոնք խորհրդանշում են աշխարհը;
– իմաստունությունը խորհրդանշող կաղնու ճյուղ:
– ֆասիա, որը արդարության խորհրդանիշ է:

Ավելին Ֆրանսիայի զինանշանի մասին.
Ֆրանսիայի զինանշան. Արդիականություն
Ֆրանսիայի զինանշանը. Ստեղծման և ձևավորման պատմություն

Ֆրանսիայի հիմնը. Նկարագրություն
Ֆրանսիայի օրհներգի ՝ Մարսելիայի պատմությունը սկսվում է 1792 թվականից: 1792-ի ապրիլի 25-ին, քաղաքի նահանգապետ Բարոն Դիթրիխի մոտ, գնդապետի մոտ, սուրհանդակը հայտնեց լուրը, որ Լուի XVI- ը, Ազգային ժողովի ճնշման տակ, պատերազմ էր հայտարարել Ավստրիայի դեմ: Սալոնը ոգևորությամբ ողջունեց այս լուրը: Բոլորը սկսեցին վեճել ՝ քննարկելու ապագա հաղթանակի և նոր երջանիկ կյանքի ուրախությունները ՝ խոստանալով դրանից հետո: Եվ նաև, Ռինյան բանակի առաջիկա ելույթը ավստրիացիների նկատմամբ: Մտքեր առաջացան նոր երգի մասին, որը ոգեշնչում է մարտիկներին պայքարել ավելի պայծառ ապագայի համար: Այս գաղափարը Բարոն Դիտրիխը ուղղեց Մարսելիայի ապագա հեղինակ Կլոդ-Josephոզեֆ Ռուժ դե Լիլին: Ռուժ դե Լիլը անմիջապես չփախցրեց այս մտքի հետ և սկզբում շատ ակտիվորեն հրաժարվեց: Բայց համառ

Ծանոթացում ֆիզիկական մեծություներ չափող սարքերի հե

Ծանոթացանք մի քանի չափիչ սարքերի հետ

Երկարություն չափող գործիքներ-քանոներ, չափաժապավեներ։

Ծավալ չափող գործիքներ չափանոթներ չափաբաժակներ

Ջերմություն չափող գործիքներ

Ժամանակը չափող  սարքեր – ժամացույցներ {ավազային մեխանիկական էլեկրոնային}

Զանգվածը չափող գործիքներ-կշերքներ {լծակավոր էլեկտրոնային  կ․

ուժը չաթող գործիք- ուժը չափող գործիք  ուժաչափեր

էլեկտրական հոսանքի ուժի ճափաման գործիք- ամպերաճափեր

հոսանքի լարումը չափող գործիք- ոլտաչափ

Գործիքներից օգտվելուց առաջ պետք ուսումնասիրել,  պետք է ամպայման իմանալ թե ինչպես են օգտագործում

Առաջին հերթին պետք է նայել գործիքների չափման հնարավորությունները

դա գործիքի վրա գրված առավելագույն և նվազագույն  թվերն են, որոնք ճափման սահմաներն են

նաելով գործիքներին ես նկատեցի բոլոր գործիքները նման են նրանով, որ նրանց արաված նրբագծեր և որոշ նրբագծերի դիմաց գրված են թվեր,

գործիքից օգտվելուց պետք է  որոշելուց առաջ պետք է որոշել սնղակի ամենափոքր մեկ բաժանման  արժեքը։

Պատմություն Տնային

  • Գրավոր ներկայացրու Արշակ Երկրորդի պատմական կերպարը:
  • Արշակավան քաղաքի մասին պատմիր որպես ականատես:
  • Գրավոր պատմիր Աշտիշատի  եկեղեցական ժողովի  մասին, ներկայացրու քո տեսակետը ընդունված կանոնների վերաբերյալ:

 

  • ծննդյան թվականն անհայտ 320 ական. թթ.. – մոտ 368 թվական Հայոց Արշակունի թագավոր 350 թվականից։ Տիրան թագավորի որդին և հաջորդը։
  • 350 թվականին Ոսխայի ճակատամարտում հայ–հռոմեական ուժերը հաղթել են պարսից Սասանյան արքա Շապուհ Բ Երկարակյացին (309-379) և հարկադրել գերությունից ազատել հայոց թագավոր Տիրանին։ Քանի որ Տիրանը կուրացվել էր, գահաժառանգ Արտաշեսը մահացել, իսկ մյուս որդին՝ Տրդատը, պատանդ էր Բյուզանդիոնում, ուստի Հռոմի և Պարսկաստանի համաձայնությամբ թագավորել է Արշակ Բ-ն։Արշակը չի դարձել նրանց կամակատարը. վարել է ինքնուրույն քաղաքականություն, որից վրդովված, Վալենտինիանոս I կայսրը սպանել է նրա պատանդ եղբորը՝ Տրդատին և խոշոր ուժերով հարձակվել Մեծ Հայքի վրա։ Արշակը հաշտություն է խնդրել և ճանաչել Հռոմի գերիշխանությունը։ Կայսրն իր սպանված եղբոր հարսնացու Օլիմպիային կնության է տվել Արշակին՝ իբրև երաշխիք երկու երկրների փոխհավատարմություն։ Միաժամանակ նա պատանդությունից արձակել է Տրդատի Տիրիթ և Գնել որդիներին։

 

350–ական թվականներին Հռոմը և Պարսկաստանը զբաղվել են իրենց սահմանների պաշտպանությամբ և չեն միջամտել Մեծ Հայքի գործերին։ Շուրջ մեկ տասնամյակ Մեծ Հայքն ապրել է խաղաղությամբ, բարգավաճել և հզորացել։ Արշակը հետամտել է նախարարներին համախմբելու, նրանց կետրոնախույս հակումները սանձելու քաղաքականություն։ Նա բնաջնջել է անհնազանդ նախարարական տներին, բռնագրավել նրանց կալվածները։ Փավստոս Բյուզանդը հաղորդում է, որ Արշակը սպառնացել է նաև եկեղեցական և վանական հողատիրություններին։ Արքունի զորաբանակը մեծացնելու և թագավորական իշխանությանը սպառնացող նախարարական ավագանուն թուլացնելու նպատակով նա ծրագրել էր ոստանում հիմնել արտոնյալ, ապահարկ նոր քաղաքներ և նրանցում բնակեցնել նախարարական տիրույթների բնակիչներին։

Այդ գործում առաջին քայլը եղել է Կոգովիտ գավառում Արշակավան քաղաքի կառուցումը։ Դա Արշակի համար օգտակար էր երկու տեսակետից. իր հիմնած քաղաքը կդառնար առևտրական խոշոր կենտրոն և մեծ շահույթ կբերեր իրեն և ապա՝ հարևան նախարարություններից այնտեղ կհավաքեր մեծ թվով բնակիչներ։ Իհարկե Արշակի համար դժվար էր, միանգամից մեծ թվով բնակիչներ հավաքել այնտեղ ուստի նա հրովարտակ է գրում և ազդարարում, որ քաղաքի մուտքն ազատ է բոլոր տեսակի եկվորների համար։

Արշակավան քաղաքի մոտ գտնվող Բայազետ քաղաքը (Թուրքիա)

Արշակավան փախչող տասնյակ հազարավոր բնակչության մեջ եղել են գողեր, մարդասպաններ և այլ տեսակի հանցագործներ, սակայն նրանց մեծ մասը եղել են անազատ գյուղացիներ, որոնք փորձել են ազատվել իրենց տերերի ծանր շահագործումից։

Գյուղական բնակչության մասսայական այս փախուստը չէր կարող չառաջացնել նախարաների և եկեղեցականների զայրույթը։ Այդ ժամանակ Ներսես կաթողիկոսը ներկայանում է թագավորին և կշտամբում նրան, որ այդպիսի «անմիտ գործ» է ձեռնարկել և պահանջում է քանդել քաղաքը։ Սակայն Արշակը կտրականպես մերժում է նրան։

Դրանից հետո հայ դժգոհ նախարարները, Ներսես կաթողիկոսի գլխավորությամբ դիմում են ռազմական ուժի։ Օգտվելով Արշակ թագավորի բացակայությունից նրանք հարձակվում և սրի են մատնում Արշակավանի անզեն բնակչությանը։ Երբ Արշակ Բ-ն գտնվում էր Վիրքում, նախարարները պարսկական զորքերի հետ հարձակվեցին Արշակավանի վրա և ահավոր կոտորած կազմակերպեցին։ Նախարարներին առաջնորդում էր դավաճան Մերուժան Արծրունին։ Արշակավանի կոտորված բնակչության թիվը եղել է մոտ 30-40 հազար։ Արշակավանի տեղում, որն այժմ կոչվում է Խարաբաբազար, մինչ այժմ կարելի է տեսնել քաղաքի հին ավերակները։

353 թվականին կաթողիկոս ձեռնադրված Ներսեսն Հարավային Հայաստանի՝ Տարոն գավառի Աշտիշատ գյուղում հրավիրում է հայկական եկեղեցական առաջին ժողովը։ Այն ընդունեց եկեղեցական մի շարք կանոններ և կենցաղային խնդիրները կարգավորելու զանազան օրենքներ։ Հատկապես խիստ կանոններ ընդունվեցին հեթանոսական սովորույթների դեմ։ Արգելվեցին մերձավոր ազգականների ամուսնությունը, թաղումների ժամանակ անպարկեշտ լացն ու կոծը, հասցվող մարմնական վնասները, բազմակնությունը և հեթանոսական այլ հոռի սովորույթներ։

Ժողովը Ներսեսի առաջարկով որոշում ընդունեց հիվանդանոցներ, աղքատանոցներ և օտարների համար հյուրանոցներ բացելու մասին։ Եկեղեցու սպասավորներ պատրաստելու համար վճռվեց ասորերեն և հունարեն ուսուցմամբ դպրոցներ բացել։

Волк и Журавль Թարգմանություն

Ивана Крылова

Что волки жадны, всякий знает;
Волк, евши, никогда
Костей не разбирает,
За то на одного из них пришла беда:
Он костью чуть не подавился.
Не может Волк ни охнуть, ни вздохнуть;
Пришло хоть ноги протянуть!
По счастью, близко тут Журавль случился.
Вот кой-как знаками стал Волк его манить
И просит горю пособить.
Журавль свой нос по шею
Засунул к Волку в пасть и с трудностью большею
Кость вытащил и стал за труд просить.
«Ты шутишь! — зверь вскричал коварный, —
Тебе за труд? Ах ты, неблагодарный!
А это ничего, что свой ты долгий нос
И с глупой головой из горла цел унёс!
Поди ж, приятель, убирайся,
Да берегись: вперёд ты мне не попадайся».

Գայլը և կռունկը

Որ գալերը ագահ են, բոլորը գիտեն,

Որ իրենց կերածից գլուխ չեն հանում,

Ոսկորները մսից չէն առանձնացնում։

ԵՎ մի անգամ փորձանք եկավ գայլի գլխին,

Նրա կոկորդին  ոսկոր կանգնեց,

Ոչ կարողանում էր շնչել, ոչ արտաշնչել

Արդեն ուր որէ ոտքերը պետք է փռեր։

Իր բախտից մոտերքում էր կռունկը,

Նա իր երկար կտուցը մցրեց գայլի երախը

Եվ այնտեղից  հանեց  ոսկորի կտորը։

Աշխատանքն ավարտելուց հետո, կռունկը վարձ պահանջեց։

Գայլը բղավեց, ուրախ եղիր որ գլուխդ իմ երախից դուրս եկավ առողջ,

Չքվիր աչքիցս և աշխատիր իմ ճանապարհին երբեք չհայտնվես։

 

Պատմություն Վերլուծություն

Այս ամիս ես պատմություն առարկայից  կատարել շստ հետաքրքիր առաջադրանքներ։ Հուստինիանոսի մասին,   Սուրբ Սոֆիայի տաճարի  մասին,   Հոների  արքա Աթիլսյի մասին։ Եվ շատ հետաքրքիր պատմություներ եմ անցել պատմություն  առարկայից։ մենք շատ բաներ ենք սովորել այս առարկայից, ես շատ եմ սիրում  այս առարկան։